مبارک (اسامی و اوصاف قرآن)
یکی از نامها و صفات قرآن «مبارک» است. این صفت در چهار آیه بر قرآن اطلاق شده است: «وَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ» (سوره انعام/92) و آیه 155 و نیز آیات 50 سوره انبیاء و 29 سوره ص.
«مبارک» به معنای چیزی است که در آن خیر و برکت زیاد باشد و برکت به معنای ثبوت خیر الهی است.
طبرسی برای نامگذاری قرآن به «مبارک» سه علت ذکر کرده است:
- قرآن ممدوح و باعث خوشبختی است و هر کس به آن تمسک جوید، به فوز عظیم رسیده است.
- برکت یعنی ثبوت خیر فراوان و دائم؛ و قرآن را از این رو مبارک خواندهاند که قرائت و عمل به آن، خیر است و علم اولین و آخرین در آن هست و باعث آمرزش گناهان میشود و حلال و حرام در آن بیان شده است.
- برکت یعنی کثرت و قرآن چون از کتابهای آسمانی دیگر، مطالب بیشتری دارد، مبارک نامیده شده است.
فخر رازی مینویسد: قرآن ذکر مبارکی است که فرشتهای مبارک در شب مبارک بر نبی مبارک برای امت مبارک نازل کره است. همچنین قرآن منبع و سرچشمه انواع خیرات و نیکیهای ثابت و بیشمار الهی است.
منابع
قرآن | |
متن و ترجمه قرآن | |
اوصاف قرآن | (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن) |
اجزاء قرآن | آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه |
ترجمه و تفسیر قرآن | تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن |
علوم قرآنی | تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه |
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ | |
تلاوت قرآن | تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن |
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن |
ردهها: